UNUTKANLIĞIM...

   Günler öncesinden telaş ve heyecanla beklediğimiz bir bayram daha yaşandı ve bitti.Bugün aklıma bayram öncesi sevgili Birincisin'in cevaplamam için gönderdiği mimi unuttuğum geldi.Bu tarz pasları mümkün olduğunca karşılamaya çalışıyorum çünkü bloglar arası kaynaşmanın yollarından olduğunu düşünüyorum.İnsanlar ilk gençlik yıllarında unutkan olurlar çünkü başlarının hemen üzerinden geçen kavak yelleri buna müsade etmez.Şimdilerde unutkanlık yaşamanın temelinde ise çoğunlukla stres ve günlük meşguliyetler yatıyor maalesef.Arkadaşım kusura bakmaz umarım diyerek cevabıma geçiyorum:)

  İstanbul'a üniversite eğitimi için gittiğim ilk senenin başıydı.Bir gün tek başıma dolmuşta yolculuk ederken Kibariye'nin "Annem" şarkısı yükseldi.Arabesk şarkıları Funda Arar-Kıraç ikilisinden olunca dinleyen ben,daha önceden duyduğum fakat Kibariye dinlemediğim için hiç dikkat etmediğim bu şarkıya orada kulak verince gözlerimden dökülen yaşlara hakim olamadım bir yandan da bunu insanlardan saklamaya çalıştım(itiraf edeyim çok zordu:))Şu anda da ailemden uzak yaşadığımdan olsa gerek ne zaman bu şarkı çalsa hüzünlenirim.

   Eşimle benim (çok romantik bir çift olmadığımızdan olsa gerek) şarkımız yok ama yeni tanıştığımız dönemlerde piyasaya çıkan "Tutuklu"parçası sıklıkla ve çok severek dinlediğimiz bir şarkıydı.Sezen Aksu'nun bütün şarkıları gibi çok bilinen ve dinlenen bu parçanın içinde olduğu albümü tesadüfen kardeşim doğum günümde bana hediye etmişti.